Marathi Prem Kavita
ते तुझे हसणे नव्हते
ते नशिबीच पडले होते
दारिद्र्य लाभले मज
आयुष्यही दुखांनेच घेरले होते ....
खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे ....
तू जाशीलही निघून
ही वेळच तशी आहे
सगळे सोडून गेल्यावर
मला तूच किती वेळ सांभाळणार आहे ......
तुझे सुख तुला मिळावं
आजवर दुसरं काहीच स्वप्नी नव्हतं
आजही देवाकडे हाथ जोडून
तुला सुखी ठेवच म्हणणार आहे .......
खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे
एकटा आलो इथवर अन मी
आता एकटाच विरहात जाळणार आहे ....
खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे....
दारिद्र्य लाभले मज
आयुष्यही दुखांनेच घेरले होते ....
खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे ....
तू जाशीलही निघून
ही वेळच तशी आहे
सगळे सोडून गेल्यावर
मला तूच किती वेळ सांभाळणार आहे ......
तुझे सुख तुला मिळावं
आजवर दुसरं काहीच स्वप्नी नव्हतं
आजही देवाकडे हाथ जोडून
तुला सुखी ठेवच म्हणणार आहे .......
खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे
एकटा आलो इथवर अन मी
आता एकटाच विरहात जाळणार आहे ....
खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे....